Próbuję się pogodzić z tym, że w zasadzie mnie nie ma. Mnie – kobiety, człowieka, kogoś kto ma swoje potrzeby, swoje ciało, swoją wyporność. Jestem ja – matka. Oraz ja – pracownik. Bywam czasem w tej krótkiej godzinie przed snem, kiedy siadam na chwilę w fotelu w salonie. Bywam też w samochodzie w korku, kiedy piję kawę, słucham podcastu i machinalnie wciskam co chwila sprzęgło...
Ambiwalencja to chyba hasło naczelne macierzyństwa. Kochasz to swoje dziecko nad życie, ale kilka razy dziennie masz ochotę wystawić je za drzwi. Marzysz, by wreszcie poszło spać (żeby móc przez chwilę zająć się sobą), a zamiast tego siedzisz, patrzysz na nie i rozczulasz się jak słodko śpi. Czasem żal Ci ściska serce z tęsknoty za dawnym życiem i swobodą decydowania o sobie, a jednoczesnie nie...
Sprzedałam mieszkanie. Kupiłam mieszkanie. Spakowałam życie w pudła. Kota wsadziłam w transporter.Przeprowadziłam się. Rozpakowałam (prawie). Przeżyłam Święta, padając na nos i nie mogąc wśród pudeł i walizek znaleźć rajstop i butów. Do sukienki miałam więc gołe nogi i basenowe klapki. Whatever. Potem jeszcze tylko kupiłam kaloryfer (bo przeciekał). Znalazłam hyfraulika. Trzy razy naprawiałam...
Jestem zmęczona. Takim zmęczeniem, na które nie pomaga już wyspanie się. Albo 2h spędzone przyjemnie w kawiarni. Albo 3h samej w domu. Albo sesja wyciszającej jogi. Albo spotkanie w kręgu innych mam lub z przyjaciółką (takie miałam sposoby, aby dać sobie chwilę regeneracji, w ostatnich miesiacach). Czy jestem tym zdziwina? Nie. Bo jak popatrzę na ostatnie lata: bolesne rozstanie, terapia, walka o...
„Ciało przestało ze mną współpracować”. „Ciało mnie zawiodło”. „Moje ciało jest beznadziejne”. „Ja jestem beznadziejna, bo nie umiałam o nie odpowiednio zadbać”. Takie myśli tłukły mi się po głowie. Ale kiedy dziś w nocy, po 2h usypiania córki, leżałam wyczerpana sama nie mogąc zasnąć, pomyślałam: „moja ciało do mnie krzyczy, mówi do...
Córeczka długo cieszyła się znakomitym zdrowiem. Nie imały się jej żadne infekcje, szczepienia znosiła dobrze, nawet ząbkowanie nie powodowało gorączki czy kataru. Kiedy więc wstała z drzemki, płacząca i cała w rumieńcach, wiedziałam że coś się dzieje. Termometr pokazał 39 stopni gorączki. Potem było 39.5, potem 40, a potem nawet 41.3. Obstawialiśmy trzydniówkę. Wszyscy wokół uspokajali –...
„Żałobka” to taka mała żałoba. Termin wymyślony przeze mnie, nie szukaj go w internecie 😉 A tak na poważnie, to jest to moje określenie na proces godzenia się z różnymi stratami. Nie tak wielkimi jak strata bliskiej osoby, ale jednak nadal ważnymi i nadal uwierającymi, czy szklącymi oczy. Macierzyństwo to poza niepoliczalnym, przeogromnym „zyskiem”, także cała rzesza...
Bardzo brakuje mi wyjazdów, porzucenia codziennej rutyny i możliwości zatopienia się na chwilę w innej rzeczywistości, popatrzenia na ludzi którzy żyją inaczej. Albo zatopienia się w przyrodę – poczucia jej w całym jej letnim rozkwicie. Brakuje mi tych wyjazdów tym bardziej, że uziemiona jestem już dłuższy czas – najpierw była pandemia, potem comiesięczne starania o dziecko, potem...
Nieustannie uwielbiam jej pozytywną, pogodną osobowość – to jak często się uśmiecha i jak wieloma rzeczami się cieszy. Dmucham i chucham na tę cechę, aby nie przygasła. Jej promienny uśmiech rozbraja każdego: kelnera w restauracji, przechodniów w parku, a dziadków i ciocię wzrusza niemal do łez. Czaem śmieje się też głośno podczas zabawy i piszczy z radości – to taka nieskrępowana...
Ten normalny kraj to Dania. Obejrzałam właśnie duński serial na Netflixie: „Baby Fever”, polecam. Generalnie bardzo lubię skandynawskie seriale, ale ten jest szczególny, opowiada bowiem o ginekolożce, która pracuje w klinice wspierającej płodność. Lekarka ta, pod wpływem informacji że kończą jej się komórki jajowe (oraz pod wpływem dużej ilości alkoholu), włamuje się do banku spermy i...