Byłam w klinice, ogarnąć procedury i papierologię, przed kolejnymi staraniami. Koniec z jeżdżeniem do innego miasta, koniec użerania z aroganckim lekarzem, koniec bycia poza systemem. Wchodzę w to, ze wszystkimi trudnymi konsekwencjami. Powoli wszystko się układa, mam umówioną wizytę w urzędzie, papiery się podpisują, zaczyna się kolejny cykl. Odpadł też stres czy powinnam zaczynać stymulację...
Dżungla
Wypadłam z rytmu, nadal dominuje zmęczenie. Doskwiera mi też brak wspólnoty doświadczeń i podobieństw sytuacji (bo wspólnota z parami, które zmagają się z problemami z płodnością, jest naprawdę niewielka – łączą nas jedynie metody). Wiem, że gdzieś w Polsce są kobiety, które także starają się o dzieci samodzielnie, ale że system jest niewspierający – łagodnie rzecz ujmując –...